اثرات فیبر جلبک دریایی بر اشتها
اثرات فیبر جلبک دریایی بر اشتها و وزن بدن ثابت شده است که رژیم غذایی غنی از فیبر سرعت تخلیه معده را طولانی می کند و در نتیجه سیری را افزایش می دهد و مصرف غذا را کاهش می دهد. از آنجایی که جلبک دریایی بهترین کاهش دهنده اشتهاست و منبع خوبی از فیبر غذایی است، مطالعات متعددی توانایی آلژینات سدیم استخراج شده از جلبک دریایی قهوه ای را برای افزایش سیری و کاهش دریافت انرژی ارزیابی کرده اند.
جلبک دریایی بهترین کاهش دهنده اشتها:
مزایای درمانی بالقوه مصرف جلبک دریایی خوراکی بهترین کاهش دهنده اشتها در مطالعات بررسی شده است که در مدیریت وزن بدن و چاقی گزارش شده است. مطالعات حیوانی in vitro و in vivo اکثر داده های موجود در حال حاضر را ارائه می دهد. اکثر مطالعاتی که اثرات کوتاه مدت مصرف آلژینات را ارزیابی می کنند نشان می دهد که آلژینات ممکن است سیری را افزایش دهد، مصرف انرژی را کاهش دهد و از کاهش وزن حمایت کند. مکانیسم های پیشنهادی برای این اثرات شامل تاخیر در پاکسازی معده، تحریک گیرنده های کشش معده و کاهش جذب مواد مغذی است. مطالعات درازمدت در انسان مورد نیاز است تا بتوان نتیجه گیری های قطعی را انجام داد. مطالعات حیوانی اثرات بالقوه ضد چاقی جلبکهای دریایی را بر چربیزایی و مهار آنزیمهای اصلی هیدرولیز و متابولیسم لیپید بررسی کردهاند.
نتایج این مطالعات حاکی از اثرات مفید ترکیبات جلبک دریایی مانند فوکوگزانتین بر وزن بدن و درصد بافت چربی سفید شکم است. تعمیم این یافته ها به انسان زود است زیرا هنوز یافته های ثابتی وجود ندارد. در حال حاضر هیچ مدرک محکمی وجود ندارد که نشان دهد جلبک دریایی در مدیریت طولانی مدت وزن موثر است. با این حال، یافته های موجود مزایای بالقوه اجزای جلبک دریایی را بر چاقی نشان می دهد. تحقیقات آینده برای ایجاد اثربخشی درمانی در مدیریت اضافه وزن و چاقی در انسان و روشن کردن مکانیسمهای اساسی اقدامات مورد نیاز است.
بهترین کاهش دهنده اشتها
برخی مطالعات اولیه نشان دادهاند که مصرف جلبک های دریایی ممکن است باعث افزایش حس سیری در بعضی افراد شود و این میتواند به کاهش میزان مصرف غذا و در نتیجه کمک به کاهش وزن منجر شود.
اگرچه این نتایج ممکن است جالب باشند، اما مهم است به چند نکته توجه کنیم:
۱. بیشتر تحقیقات مرتبط با اثرات جلبکهای دریایی بر اشتها و کاهش وزن هنوز در مراحل اولیهای است و نیاز به تحقیقات بیشتر و دقیقتر دارد.
۲. اثرات مصرف جلبکهای دریایی ممکن است در افراد مختلف متفاوت باشد و نه همگی به یک شکل به آنها واکنش نشان میدهند.
۳. مصرف جلبکهای دریایی به تنهایی کافی نیست و باید همراه با رژیم غذایی مناسب و سبک زندگی سالم انجام شود.
۴. اگر قصد دارید رژیم غذایی خود را تغییر دهید و از جلبکهای دریایی استفاده کنید، بهتر است قبل از هرگونه تغییرات رژیم غذایی مراجعه به پزشک یا متخصص تغذیه کنید تا نظرات و راهنماییهای حرفهای در این زمینه دریافت کنید.
در هر صورت، مصرف جلبک دریایی میتواند در میانه وعدهها یا به عنوان افزودنی به غذاها مورد استفاده قرار گیرد
انواع جلبک های دریایی
جلبک های دریایی از جلبک های درشت دریایی هستند و انواع جلبک های دریایی به طور سنتی به عنوان افزودنی های غذایی یا مواد طعم دهنده در بسیاری از کشورها استفاده می شود. به عنوان مثال، ژاپنی ها از 88 گونه جلبک دریایی در آشپزی و به عنوان غذاهای مراقبت بهداشتی بر اساس پایگاه داده جعبه ناهاراستفاده می کنند.جلبک های دریایی سرشار از مواد معدنی (مانند ید، منیزیم، آهن، روی و کلسیم) و فیبرهای غذایی هستند و عمدتاً در آسیای شرقی مانند ژاپن، چین، کره و غیره مصرف می شوند. برای مثال در ژاپن، بیش از 20 گونه قرمز ( جلبک های رودوفیتا)، سبز (کلروفیتا) و قهوه ای (فائوفیتا) در وعده های غذایی محبوب هستند. سه محصول رایج جلبک دریایی در ژاپن عبارتند از نوری (پورفیرا، 33 گونه)، واکامه (آنداریا، 2 گونه) و کامبو.
جلبک دریایی حاوی انواع ترکیبات بالقوه زیست فعال است که برخی از آنها در گیاهان خشکی وجود ندارند. این ترکیبات شامل پروتئین هایی مانند لکتین ها یا فیکوبیلی پروتئین ها، کاروتنوئیدها، رنگدانه ها، پلی فنول ها، فلوروتانین ها و پلی ساکاریدهای خاص هستند. آنها ممکن است خواص ارتقا دهنده سلامتی داشته باشند و در تعدیل بیماری مزمن نقش داشته باشند.
خوردن جلبک دریایی چه عوارضی دارد؟
خوردن جلبک دریایی چه عوارضی دارد؟ از آنجایی که زیاده روی در مصرف هر گونه از مواد غذایی میتواند مشکل ساز باشد جلبک دریایی نیز از این قائده مستثنی نیست.
یک مطالعه کوچک در سال 2020 نشان می دهد که مصرف بیش از حد جلبک دریایی ممکن است باعث قرار گرفتن در معرض ید زیاد شود ، که می تواند منجر به بیماری تیروئید شود.
یک بررسی در سال 2019 اشاره می کند که جلبک دریایی ممکن است حاوی فلزات سنگین نیز باشد. اگرچه مقادیر آن معمولا سمی نیست، مصرف جلبک دریایی در مقادیر زیاد می تواند باعث تجمع زیستی آرسنیک شود.
جلبک دریایی چگونه به کاهش وزن کمک می کند؟
جلبک دریایی پر از فیبر است و چربی را مسدود می کند، این یک فیبر خاص است – فیبر که می تواند به شما در حفظ وزن سالم کمک کند. کلپ حاوی فیبر طبیعی به نام آلژینات است که تحقیقات نشان می دهد می تواند مانع از جذب چربی شود. آلژینات لیپاز را مسدود می کند، آنزیمی که برای هضم فام کار می کند. از این رو جلبک دریایی می تواند به کاهش وزن بدن کمک کند ،جلبک دریایی بهترین کاهش دهنده اشتها است
چه کسانی نباید جلبک دریایی بخورند؟
زنان باردار یا شیرده نباید از مکمل های کلپ استفاده کنند. اگر برای مشکلات تیروئید تحت درمان هستید، نباید کلپ مصرف کنید.
همچنین اگر داروهای قلبی خاصی مصرف می کنید، نباید از آن استفاده کنید.
آیا جلبک دریایی متابولیسم را افزایش می دهد؟
جلبک دریایی باعث افزایش متابولیسم بدن میشود. افزودن فقط 0.5 گرم جلبک دریایی به رژیم غذایی روزانه می تواند به رعایت این توصیه ها کمک کند. سایر مواد مغذی موجود در جلبک دریایی نیز می توانند متابولیسم شما را افزایش دهند. ویتامین های B در تجزیه مواد غذایی، به ویژه کربوهیدرات ها، به انرژی نقش دارند، از این رو در افزایش متابولیسم شما نقش دارند.
جلبک دریایی حاوی کربوهیدرات و پروتئین است. جلبک دریایی (1 فنجان) حاوی 7.9 گرم کربوهیدرات کل، 7 گرم کربوهیدرات خالص، 0.6 گرم چربی، 4.8 گرم پروتئین و 45 کالری است.
آیا جلبک دریایی امگا 3 دارد؟
جلبک های دریایی منابع مهم امگا 3 برای افرادی هستند که رژیم گیاهخواری دارند زیرا یکی از معدود غذاهای گیاهی حاوی DHA و EPA هستند. محتوای DHA و EPA بسته به نوع جلبک و محصول خاص متفاوت است. راه های زیادی برای گنجاندن این غذاها در رژیم غذایی وجود دارد.
محصولات کافه سبز
مصرف برخی از جلبکهای دریایی ممکن است باعث افزایش حس سیری و اشباع در برخی افراد شود و این میتواند به کاهش اشتها و کمک به کاهش وزن منجر شود. این اثر ممکن است به عنوان یکی از عوامل کمککننده به کاهش اشتها در برخی افراد در نظر گرفته شود.
اما باید توجه داشت که تحقیقات مرتبط با اثرات جلبکهای دریایی بر اشتها و کاهش وزن هنوز در مراحل اولیهای است و نیاز به تحقیقات بیشتر و دقیقتر دارد. مصرف جلبکهای دریایی به تنهایی کافی نیست و باید همراه با رژیم غذایی مناسب و سبک زندگی سالم انجام شود.
نویسنده مقاله: علی مظفری
تاریخ :1402/05/11